Rozeznać powołanie
JESTEM POWOŁANY DO KAPŁAŃSTWA?
„Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi” (Mt 4, 19)
„Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem
i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili” (J 15,16)
Tajemnica powołania kapłańskiego ciągle zaskakuje.
Może i Ciebie Bóg powołuje do kapłaństwa?
ZNAKI POWOŁANIA
Znaki, które wskazują na możliwe powołanie do kapłaństwa:
1. Miłość Boga – chcesz znać, kochać i służyć Bogu całym sobą.
2. Miłość bliźniego – chcesz nieść miłość Boga i Jego łaskę światu dla zbawienia dusz.
3. Wołanie ku kapłaństwu – z czasem czujesz swoiste „przyciąganie” ku kapłaństwu.
Przeżywasz pokój i radość, kiedy wyobrażasz siebie jako księdza.
4. Chęć służenia Bogu jako ksiądz – takie pragnienie jest czytelnym znakiem, że Bóg powołuje cię do kapłaństwa.
5. Hojne serce i wola ofiary
6. Wymagania ludzkie – zdolność fizyczna, intelektualna i psychiczna do podjęcia życia, które wynika z powołania kapłańskiego.
Rozeznawanie powołania
Aby właściwie rozeznać powołanie, konieczne jest stałe życie według planu „życia duchowego”:
1. Codzienna modlitwa myślna (poranna i wieczorna).
2. Częsta Msza święta (poza niedzielami i świętami obowiązkowymi) oraz przyjmowanie Komunii świętej. To stałe źródło łaski potrzebnej do właściwego rozeznania.
3. Częsta i regularna spowiedź gwarantuje Ci kroczenie właściwą drogą.
4. Kierownictwo duchowe – przynajmniej raz w miesiącu rozmowa z księdzem na temat powołania i życia duchowego. Pozwoli to na działanie Ducha Świętego w Twoim sercu.
5. Krótkie, codzienne czytanie lektury duchowej – pozwoli to stale wzrastać w wierze oraz będzie inspiracją w życiu duchowym.
6. Nabożeństwo do Matki Najświętszej (Wychowawczyni powołań kapłańskich) np. codzienna modlitwa różańcowa.
Chrystus potrzebuje kapłanów, którzy będą dojrzali, męscy, zdolni do praktykowania duchowego ojcostwa. Aby to nastąpiło, trzeba rzetelności wobec siebie, otwartości wobec kierownika duchowego i ufności w miłosierdzie Boże.
Benedykt XVI do duchownych zgromadzonych w katedrze św. Jana w Warszawie
(25 maja 2005 r.)
Z obrzędów święceń prezbiteratu
Każdy z wybranych na prezbiterów podchodzi do Biskupa, klęka przed nim i swoje złożone ręce wkłada w ręce Biskupa. Biskup pyta go:
Czy mnie i moim następcom przyrzekasz cześć i posłuszeństwo?
Kandydat:
Przyrzekam.
Biskup:
Niech Bóg, który rozpoczął w tobie dobre dzieło, sam go dokona.
Następnie każdy z wyświęconych klęka przed Biskupem, który namaszcza mu dłonie świętym krzyżmem mówiąc:
Nasz Pan, Jezus Chrystus, którego Ojciec namaścił Duchem Świętym i mocą, niech Cię strzeże, abyś uświęcał lud chrześcijańskii składał Bogu Ofiarę.
Obowiązki księdza
“Niech więc uważają nas ludzie za sługi Chrystusa i za szafarzy tajemnic Bożych!”
(1 Kor 4,1)
Wierni oczekują od kapłanów tylko jednego – aby byli specjalistami od spotkania człowieka z Bogiem. Nie wymaga się od księdza, by był ekspertem w sprawach ekonomii, budownictwa czy polityki. Oczekuje się od niego, by był ekspertem w dziedzinie życia duchowego.
Papież Benedykt XVI, Warszawa 25 maja 2006 r.
Niektóre ze zwyczajnych obowiązków księdza:
– Udziela sakramentu chrztu,
– Spowiada,
– Sprawuje Mszę św. i głosi kazania,
– Przygotowuje do przyjęcia sakramentu bierzmowania,
– Współpracuje ze świeckimi w celu niesienia pomocy najuboższym,
– Przygotowuje narzeczonych do sakramentu małżeństwa,
– Wysłuchuje ludzi w różnych trudnościach, pomaga im swoją radą, jest kierownikiem duchowym,
– Odwiedza chorych, udziela sakramentu namaszczenia chorych,
– Sprawuje pogrzeb,
– Przekazuje prawdy wiary przez katechezę,
– Modli się brewiarzem (nie jest to modlitwa prywatna księdza, lecz modlitwa Kościoła),
– Modli się za ludzi.
Jedynym i najwyższym Kapłanem jest Jezus Chrystus, który na drzewie krzyża składa w ofierze swoje życie, stając się w ten sposób Kapłanem i najdoskonalszą Ofiarą.
Spośród wiernych Kościoła Bóg powołuje mężczyzn, którzy mocą sakramentu kapłaństwa tworzą kapłaństwo służebne. Święcenia kapłańskie wyciskają na nich niezatarte znamię upodabniające ich do Chrystusa, co oznacza przeznaczenie na zawsze do służby Chrystusowi i Kościołowi.
Kapłani uczestniczą w potrójnej misji Chrystusa:
1) Kapłańskiej (uświęcanie) – sprawowanie Eucharystii i innych sakramentów;
2) Prorockiej (nauczanie) – głoszenie Ewangelii, katecheza, przykład życia;
3) Królewskiej (pasterzowanie) – kierowanie i służenie wspólnocie Ludu Bożego.
MODLITWA ZA GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE
Jezu Chryste, Królu Wszechświata, * któremu poddane jest wszelkie stworzenie, * stajemy do modlitwy za nas, * wspólnotę Gdańskiego Seminarium Duchownego. * Tobie została ona zawierzona na progu jej tworzenia. * Dzisiaj prosimy, * byś uświęcał, strzegł i prowadził wszystkich, którzy ją stanowią. * Boski pasterzu, spraw, * byśmy odpowiadając na Twoje wezwanie, * czerpali miłość i odwagę z Twego Boskiego Serca, * a wpatrując się w Ciebie * Najwyższego i Wiecznego Arcykapłana, * dążyli ku kapłaństwu służebnemu * i jednoczyli się z Tobą. * Prosimy, by dom seminaryjny nigdy nie był pusty. * Przyprowadzaj tych, których pragniesz uświęcić * jako sługi w Winnicy Kościoła Gdańskiego. * Oświecaj mądrością i roztropnością Ducha Świętego * moderatorów i profesorów, * by byli godnymi narzędziami Twojej pasterskiej miłości * i pomagali w odczytywaniu Boskiej woli. * Twoje Królewskie Serce * niech będzie sercem naszej wspólnoty, * by nic i nikt nie był w stanie odłączyć nas * od Twojej miłości. * Amen
Jezu Chryste, Królu Wszechświata, Ciebie prosimy – wysłuchaj nas, Panie
Maryjo, Wychowawczyni powołań kapłańskich – módl się za nami
Święci Archaniołowie: Michale, Gabrielu i Rafale – módlcie się za nami
Błogosławieni Męczennicy Gdańscy – módlcie się za nami