Wymiary formacji

Adhortacja apostolska Pastores dabo vobis ukazuje cztery wymiary formacji do kapłaństwa: ludzki, duchowy, intelektualny oraz duszpasterski.

Formacja ludzka

Formacja ludzka ma przede wszystkim za zadanie ukształtować w przyszłym kapłanie zdolność do budowania prawidłowych relacji z drugim człowiekiem. Dzięki pracy nad sobą kandydat kształci w sobie między innymi następujące cnoty: wielkoduszność, uprzejmość, prawdomówność i gościnność. Poprzez wykonywanie codziennych zajęć i obowiązków, kleryk uczy się postawy „bezinteresownego daru z siebie”, która przejawia się w otwartości oraz chęci niesienia pomocy innym. Ważnym aspektem formacji ludzkiej jest też wychowywanie do wolności wyrażającej się w konsekwentnym i szczerym posłuszeństwie wobec prawdy.

Formacja duchowa

Celem formacji duchowej jest zbudowanie głębokiej i trwałej relacji z Panem Bogiem. Centralnym punktem każdego dnia jest Msza święta, stanowiąca główne źródło siły potrzebnej do wiernego kroczenia drogą powołania.

Do modlitewnych praktyk dnia alumnów należy również indywidualne rozmyślanie i wspólnotowe czytanie Pisma świętego. Ponadto w czwartkowy wieczór wspólnota seminaryjna, podzielona na mniejsze grupy, rozważa fragment Ewangelii przeznaczony na zbliżającą się niedzielę. Regularne doświadczenie przebywania z Panem Bogiem ukrytym w Jego Słowie, przyczynia się do właściwego odczytywania Jego woli.

W wybrane dni tygodnia odbywają się nabożeństwa – Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy czy Nieszpory. W niektórych miesiącach mają miejsce inne nabożeństwa: Różaniec w październiku, Litania loretańska do Najświętszej Maryi Panny w maju, czy Litania do Serca Pana Jezusa w czerwcu. W czasie Adwentu w Seminarium odprawiane jest nabożeństwo światła, tzw. Lucenarium, a w Wielkim Poście nabożeństwo Drogi krzyżowej oraz Gorzkie żale.

Każdy dzień kończy się adoracją Najświętszego Sakramentu, podczas której klerycy czynią rachunek sumienia. Czas milczącego przebywania z Panem jest okazją do podsumowania całego dnia formacji.

Przed rozpoczęciem każdego roku akademickiego oraz Wielkiego Postu, odbywają się w Seminarium rekolekcje. Ponadto każdego miesiąca ma miejsce dzień skupienia. Są to ważne chwile, które pomagają wsłuchiwać się w głos samego Boga.

Formacja intelektualna

Formacja intelektualna obejmuje studia filozoficzno-teologiczne. Pierwsze dwa lata nauki w seminarium to czas zgłębiania filozofii, a następne cztery poświęcone są teologii. Pod koniec piątego roku odbywa się egzamin ex universa z zakresu zdobytej wiedzy teologicznej. Studia kończą się egzaminem magisterskim, który ma miejsce w połowie szóstego roku na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

Zdobytą na wykładach wiedzę klerycy mogą utrwalać podczas codziennego studium, czyli czasu poświęconego na naukę. Ponadto uczestniczą w wielu naukowych przedsięwzięciach, tj. konferencjach tematycznych organizowanych w różnych ośrodkach naukowych zarówno województwa pomorskiego, jak i całej Polski.

Formacja intelektualna odgrywa w drodze ku kapłaństwu niezwykle ważną rolę. Ksiądz, aby mógł wyjść do świata i zmierzyć się z problemami współczesnego społeczeństwa, powinien  posiadać odpowiednie wykształcenie i wiedzę.

Formacja pastoralna

Kapłan jest w szczególny sposób powołany do służby drugiemu człowiekowi. Seminarium ma za zadanie dobrze przygotować przyszłego kapłana do pełnienia tej posługi.

W Seminarium istnieją grupy, w których klerycy mogą kształtować swoje zdolności duszpasterskie. Są to: Apostolstwo Liturgiczne, Apostolstwo Trzeźwości, Duszpasterstwo Chorych i Niepełnosprawnych, Duszpasterstwo Dzieci i Młodzieży, Grupa Ewangelizacyjno-Powołaniowa, Żywy Różaniec, Seminaryjne Dzieło Biblijne, Koło Kaszubskie, Koło Literackie i Filozoficzne Klif, Ognisko Misyjne Dimako, Seminaryjna Grupa Teatralna, Seminaryjny Zespół Caritas oraz chór.

Oprócz przynależności do powyższych grup, klerycy zdobywają szereg duszpasterskich umiejętności podczas pełnienia konkretnych funkcji we wspólnocie seminaryjnej. Wśród nich należy wymienić te najważniejsze: dziekana i wicedziekana alumnów, ceremoniarza, kuratora śpiewu, referenta gospodarczego. Różnorodność funkcji pozwala każdemu alumnowi spróbować swoich sił w dziedzinach o różnym charakterze, które później przyczyniają się do dobrego wypełniania powierzanych im zadań.

Po każdym ukończonym roku akademickim klerycy odbywają praktyki w hospicjach, na pielgrzymkach i wyjazdach z dziećmi oraz młodzieżą, a także praktyki szkolno-katechetyczne we wrześniu.

Alumni kończący piąty rok studiów otrzymują święcenia diakonatu. Jako klerycy-diakoni w ramach ostatniego roku seminaryjnej formacji odbywają praktyki duszpasterskie – każdy diakon w trzech parafiach archidiecezji: we wrześniu w pierwszej parafii, w niedziele semestru zimowego w drugiej i w Wielkim Poście w trzeciej.